Het Muziekinstrumentenmuseum in Brussel

Het MIM, Muziekinstrumentenmuseum in Brussel is een echte aanrader. 

Het museum bestaat al vanaf 1877 toen het nog tot een afdeling behoorde van het conservatorium te Brussel. Dit was bedoeld om studenten in contact te brengen met oude instrumenten. Tegenwoordig bevindt de collectie zich op een andere locatie in een prachtig gebouw dat in originele art nouveau stijl is gerestaureerd. Wanneer je moe bent geworden van het beluisteren en bekijken van allerlei bijzondere instrumenten dan kan je helemaal op de bovenste verdieping een hapje en drankje bestellen en genieten van het uitzicht over de stad. 

Er zijn verschillende secties waar je doorheen loopt. De sectie oude muziek, de moderne muziek (19e en 20e eeuw) en traditionele muziek.

Ik vind het erg leuk om te zien hoe sterk de bouw van muziekinstrumenten in de westerse wereld werd beïnvloed door wat in de mode was bij de aristocratie en burgerij: Een piano verstopt in een tafel, bijzondere schilderingen op klavecimbels, inleg met goud en parelmoer, tierelantijntjes, houtsnijwerken waarbij nog nauwelijks een instrument te herkennen valt en ga zo maar door.   

De zaal die gewijd is aan instrumenten uit de traditionele muziek vind ik ook erg interessant. Via Europese tradities reis je door culturen uit de hele wereld. Wanneer je op deze manier in aanraking komt met muziek en instrumenten uit andere tradities en werelddelen dan valt het pas goed op hoezeer smaak, stijl en functie van muziek cultureel bepaald is. Tibetaanse monniken maakten bijvoorbeeld muziekinstrumenten uit beenderen van overleden confraters, en Afrikaanse spleettrommen zijn de plaatselijke vorm van Twitter.

---

Voor de violist zijn er veel leuke dingen te zien. De pochettes bijvoorbeeld. Pochettes zijn kleine viooltjes die soms zelfs verwerkt werden in een wandelstok. Ze werden gebruikt door o.a. straatmuzikanten en dansmeesters die bijvoorbeeld vrouwen aan het hof verschillende dansen leerden en doorvoor wat melodieën erop speelden. Dit viooltje was zo klein dat ze het heel makkelijk in een zak konden steken. Hier komt de naam Pochette, 'zakje' vandaan. Ze worden ook wel dansmeester viooltjes genoemd.  Ik vind het heel erg jammer dat er geen mogelijkheid was om bijvoorbeeld een replica te kunnen bespelen. Ik ben heel benieuwd hoeveel geluid er daadwerkelijk uit zo'n mini-instrument te halen valt. Wie weet kom ik er nog eens een tegen in het echt!

Hier vind je de adresgegevens en openingstijden: Klik

Bron: www.mim.be

---